ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ Mytre (3)
Μιλάει η MYTRIA:
Αφού συζητήσαμε το ομαδικό μας όνειρο συνειδητοποιήσαμε ότι "η ανύψωση του Ναού" δεν ήταν αυτό που έπρεπε να κάνουμε, αλλά αυτό που θα έπρεπε να γίνουμε. Γνωρίζαμε ότι οι ικανότητές μας δεν ήταν ακόμη έτοιμες για να προκαλέσουν την ανύψωση του Ναού, αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς, περισσότερα συμπτώματα της μεταστοιχείωσης σύντομα εμφανίστηκαν. Βρήκαμε τις ειδικές ικανότητες που μας βοήθησαν σε ένα φυσικό επίπεδο, και τώρα τα συμπτώματα μας δίδασκαν με σαφήνεια τον τρόπο με τον οποίο να κάνουμε χρήση της πολυδιάστατης αντίληψης μας.
Κατά κάποιο τρόπο, αυτή η διαδικασία ήταν η πιο δύσκολη από όλες, επειδή αυτές οι νέες αντιλήψεις μας έκαναν να αισθανόμαστε κολλημένοι μεταξύ του φυσικού κόσμου και των υψηλοτέρων διαστάσεων. Δεδομένου ότι η πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε είναι η πραγματικότητα που ζούμε, οι επεκτεταμένες αντιλήψεις μας, μας ευθυγράμμιζαν με υψηλότερες διαστάσεις της πραγματικότητας. Το πιο τρομακτικό μέρος, και ΕΝΝΟΩ τρομακτικό, ήταν όταν είχαμε να σφυρηλατήσουμε τη σήραγγα του Φωτός μας μέσα από την Χαμηλό Αστρικό Πεδίο.
Αν είχαμε δημιουργήσει αυτή τη σήραγγα Φωτός πριν οι Δρακόνιοι μας επιτεθούν, αυτό το ταξίδι μέσα από τις διαστάσεις θα ήταν αρκετά απλό, καθώς αυτός ο πλανήτης ήταν πολύ αθώος πριν σκορπίσουμε το φόβο και το μίσος μας στην πλανητική αύρα. Πάντα ήμουν σε θέση να βλέπω τις αύρες των ανθρώπων, φυτών, ζώων, πραγμάτων, ακόμη και πλανητών. Για το λόγο αυτό, όταν ήμασταν σε εξερεύνηση με το Αστρόπλοιο μας, με καλούσαν για να ελέγξω την αύρα του πλανήτη πριν από κάθε προσγείωση. Εγώ, και άλλοι με αυτό το δώρο, επιλέξαμε αυτόν τον πλανήτη, δεδομένου ότι εξέλαμπε μια αγνή ροδόχρου απόχρωση του βιολετί.
Ο πλανήτης μας διατήρησε την όμορφη αύρα του μέχρι την έναρξη των εχθροπραξιών. Στη συνέχεια, ο φόβος, ο θυμός, το μίσος, η θλίψη και η εκδίκηση άρχισαν να παρεισφρήουν στα χαμηλότερα τεταρτοδιάστατα αστρικά πεδία του πλανήτη. Δυστυχώς, όταν η ομάδα μας άρχισε να αντιλαμβάνεται συλλογικά την τέταρτη διάσταση, η πρώτη αντίληψη που είχαμε ήταν το Χαμηλό Αστρικό Πεδίο.
Από τη στιγμή που τώρα πια λειτουργούσαμε στη Συνείδηση της Ενότητας του ενός όντος με πολλές διαφορετικές αντιλήψεις, είχαμε την υποστήριξη ο ένας του άλλου. Αυτή η υποστήριξη ήταν αναγκαία. Μερικοί από εμάς άρχισαν να αποκτούν διακοή (clairaudient) και άκουγαν τις κραυγές και τα ουρλιαχτά της μάχης. Άλλοι είχαν αποκτήσει διόραση (clairvoyant) και συνεχώς έβλεπαν τα πολλά Δρακόνια και Πλειάδεια "φαντάσματα" που σκοτώθηκαν σε μάχη.
Εκείνοι που είχαν αποκτήσει διαίσθηση (clairsentient) συναντήθηκαν με το χαμηλής συχνότητας κύμα φόβου, θυμού, θλίψης, εκδίκησης και σύγχυσης. Ευτυχώς, μπορούσαμε να δώσουμε την άνεση και την υποστήριξη, καθώς δημιουργούσαμε τη σήραγγα Φωτός μας μέσα από το συσσωρευμένο σκοτάδι του Χαμηλού Αστρικού Πεδίου. Πώς μπορεί τέτοιο σκοτάδι να προέρχεται από ένα σύντομο πόλεμο;
Το μέλος της ομάδας μας, το οποίο είχε τις πιο δύσκολες στιγμές στο Χαμηλό Αστρικό ήταν ο Almon. Όχι μόνο είχε μόλις πρόσφατα ανακτήσει τις δυνάμεις του από το εσωτερικό σκοτάδι του, αλλά επίσης ο ίδιος ήταν αυτός που βίωνε ό,τι ο καθένας ένιωθε. Ως εκ τούτου, δεν ήταν μόνο συγκλονισμένος με το σκοτάδι αυτής της συχνότητας, αλλά ένιωθε επίσης το ποσό / σύνολο των αντιδράσεων μας σε αυτόν τον χαμηλό κόσμο. Όταν συνειδητοποίησαμε τι συνέβαινε σ 'αυτόν, συγκεντρωθήκαμε γύρω του για να τον υποστηρίξουμε.
Συνειδητοποιήσαμε από το χρόνο μας στο Ναό ότι ο μόνος τρόπος για να θεραπεύσουμε αυτή τη μορφή σκοτεινής κατοχής ήταν να στείλουμε άνευ όρων αγάπη. Επειδή ο Almon ήταν ο ηγέτης μας, οι μυριάδες οντότητες που είχαν παγιδευτεί στο Χαμηλό Αστρικό κατά τη διάρκεια του πολέμου με τους Δρακόνιους ενώθηκαν για να επιτεθούν σε αυτόν πρώτα. Ήμασταν όλοι απασχολημένοι με τους δικούς μας φόβους, γι 'αυτό απαιτούταν από εμάς η ολοκλήρωση της Φωτεινής σήραγγας μας μέσα από αυτό το σκοτάδι πριν να είναι περιττό για τον Almon. Ευτυχώς, ο Almon διεξήγαγε μια μάχη με τις σκοτεινές οντότητες και προσωρινά τους αποσπούσε την προσοχή.
Η απόσπαση της προσοχής μας έδωσε την ευκαιρία να συνδυάσουμε τα συναισθήματά μας για να καλέσουμε τον Aρκτούριο και τη Μητέρα Αλκυόνη. Μέσα σε έναν κτύπο της καρδιάς, τους αισθανθήκαμε από πάνω να μας φωτίζουν. Εμείς οι Πλειάδειοι φέραμε τον πόλεμο στον πλανήτη, γι 'αυτό ήμασταν υπεύθυνοι για την εκκαθάριση. Ωστόσο, βλέποντας το έντονο φως και νιώθωντας την φιλόξενη υποστήριξη της άνευ όρων αγάπης του οδηγού μας μας επέτρεψε να απελευθερωθούμε από τη λαβή του φόβου. Χωρίς φόβο, θα μπορούσαμε να δικαιολογήσουμε το θυμό, τη θλίψη και την εκδίκηση ως ψευδαίσθηση. Με την απελευθέρωση των γεμάτων φόβο συναισθημάτων μας, εκτιναχθήκαμε στα φιλόξενα ενεργειακά πεδία του Aρκτούριου και της Μητέρας Αλκυόνης.
Μόλις η Φωτεινή σήραγγα μας ήταν πλήρης και ήμασταν στις μεσαίες συχνότητες της τέταρτης διάστασης, επιστρέψαμε για να βοηθήσουμε τον Almon. Προς έκπληξή μας, καθώς θέταμε την πρόθεσή μας για τη διάσωση του Almon, είδαμε το μεγάλο φως του να ενώνεται μαζί μας. Ο Almon είχε πάει γενναία στα πιο σκοτεινά βάθη του φόβου, της ενοχής και της ντροπής του, για να αναδειχθεί ως ένα πεμπτοδιάστατο Φωτεινό Σώμα. Η δόξα της παρουσίας του εκκαθάρισε οποιοδήποτε υπόλοιπο σκοτάδι, και εμείς μετατοπίσαμε εύκολα τους εαυτούς μας στο υπέροχο κόσμο των Νεράϊδων (Faerie). Στις Νεράϊδες, τεταρτοδιάστατα Στοιχειακά δημιουργούν υπέροχες μορφές και αλληλεπιδρούν με μας, τους ανθρωποειδείς επισκέπτες.
Τα όντα των Νεράϊδων αναγνώρισαν αμέσως το μεγάλο φως του Almon και τον τίμησαν ως επίτιμο καλεσμένο τους. Ο χρόνος στις Νεράϊδες είναι πολύ πιο γρήγορος από ό,τι στο φυσικό επίπεδο. Έτσι μείναμε εκεί για αυτό που φαινόταν να είναι μια ολόκληρη ζωή. Πολλοί από εμάς βρήκαν συντρόφους, παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά και έζησαν μέχρι που μεγάλωσαν. Κατά τη διάρκεια του χρόνου μας σε αυτή την όμορφη πραγματικότητα τελειοποιήσαμε τη διακοή μας, τη διόραση, τη διαίσθηση και τη πρόγνωση. Μερικοί από εμάς, με τον Almon να είναι ο πιο έμπειρος, κατακτήσαμε την ικανότητα της τηλεκίνησης.
· Διακοή για να ακούμε πολλές διαστάσεις της πραγματικότητας
· Διόραση για να δούμε πολλές διαστάσεις της πραγματικότητας
· Διαίσθηση για να αισθανθούμε / αντιληφθούμε πολλές διαστάσεις της πραγματικότητας
· Πρόγνωση για να αντιληφθούμε πραγματικότητες πέρα από το χρόνο
· Τηλεκίνηση για να μετακινήσουμε αντικείμενα με το μυαλό
Επιπλέον, γινόμασταν ακόμα πιο τηλεπαθητικοί, έτσι ώστε οι λέξεις δεν ήταν ένα απαραίτητο συστατικό της επικοινωνίας. Είχαμε, επίσης, γίνει πολύ ενσυναισθητικοί και μπορούσαμε εύκολα να διαβάσουμε τα συναισθήματα του άλλου. Στην πραγματικότητα η πεμτοδιάστατη Συνείδηση της Ενότητας αυξανόταν αλματωδώς. Ωστόσο, το πέρασμα από το Χαμηλό Αστρικό Πεδίο ήταν πολύ πιο δύσκολο από ό,τι νομίζαμε ότι θα ήταν. Ωστόσο, από τη στιγμή που είχαμε ανανεώσει τους εαυτούς μας στην όμορφη Γη των Νεράϊδων, περάσαμε εύκολα τη συνείδησή μας μέσα από τα τεταρτοδιάστατα υπο-πεδία.
Ήταν στο Συναισθηματικό Πεδίο όπου κατακτήσαμε την ικανότητά μας να έχουμε βαθιά κατανόηση και συμπόνια για τα άλλα μέλη της ομάδας. Όταν βρεθήκαμε αρχικά σε αυτό το έντονα χρωματισμένο κόσμο, ήμασταν περιχαρείς. Ακριβώς όπως είχαμε βιώσει στις Νεράϊδες, μας φάνηκε πως ζήσαμε μια ολόκληρη ζωή στο Συναισθηματικό Πεδίο πριν να αισθανθούμε την ανάγκη να διερευνήσουμε τις νοητικές ικανότητες μας στο τεταρτοδιάστατο Νοητικό Πεδίο.
Στο Νοητικό Πεδίο είχαμε να παρακολουθούμε κάθε σκέψη μας, καθώς οι σκέψεις μας, δημιουργούσαν γρήγορα "σκεπτομορφές'', οι οποίες εκδηλώνονταν τελικά ως ύλη στο φυσικό κόσμο. Επίσης, αν είχαμε μια αρνητική ή φοβική σκέψη περνούσε σε όλη τη συνείδησή μας και έσπευδε κάτω μέσω του Συναισθηματικού Πεδίου και μέσα στο Χαμηλό Αστρικό για να δημιουργήσει μια μορφή.
Αποφασίσαμε να κρατήσουμε τα χέρια σε ένα μεγάλο κύκλο έτσι ώστε να μπορούμε να κρατήσουμε το χέρι του ατόμου και στις δύο πλευρές από εμάς. Αυτοί οι φίλοι θα μπορούσαν να πούν εάν το ενεργειακό μας πεδίο άρχιζε να πέφτει σε αρνητική σκέψη. Με αυτή την παρακολούθηση από τους φίλους μας γίναμε πολύ καλύτεροι στη διατήρηση της θετικής σκέψης. Ευτυχώς, επειδή ο χρόνος εξακολουθεί να υπάρχει στην τέταρτη διάσταση, πήρε λίγο χρόνο για να εκδηλωθεί η σκέψη μας.
Μετά το τεταρτοδιάστατο Νοητικό Πεδίο, η συνείδησή μας μπήκε στο Αιτιατό Πεδίο. Σε αυτό το υπο-πεδίο οποιαδήποτε ενέργεια ακτινοβολούσαμε στο περιβάλλον μας ή στην ομάδα μας ήταν αμέσως επιστρεφόμενη σε μας με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο οι άλλοι την αντιλήφθηκαν. Αν κάποιος από εμάς γινόταν πολύ κουρασμένος ή ακόμα και ελαφρώς ανήσυχος, το ίδιο μοτίβο ενέργειας πεταγόταν πίσω στην ομάδα μας και ενισχυόταν σε μεγάλο βαθμό.
Γρήγορα μάθαμε ότι υπήρχαν κάποια μειονεκτήματα στην ομαδική συνείδηση. Για το λόγο πως, κάθε σκέψη και συναίσθημα μας το θεωρούσε και το ένιωθε σχεδόν αμέσως ολόκληρη η ομάδα. Δεν μπορούσε να υπάρξει ψέμα ή ''προσποιούμαι τον καλό" για να προστατεύσουν τα συναισθήματά τους. Ευτυχώς, όταν μετακομίσαμε στο Πνευματικό Πεδίο αισθανθήκαμε την άνευ όρων αγάπη της "ΕΓΩ ΕΙΜΙ Παρουσίας'' μας.
Η ΕΓΩ ΕΙΜΙ Παρουσία είναι η Πολυδιάστατη Έκφραση μας που φρουρεί το πέρασμα στην πέμπτη διάσταση και βοηθά στο να γίνουμε Φωτεινό Σώμα. Αυτή η αγάπη που προέρχεται από την υψηλότερη έκφραση του τεταρτοδιάστατου μας ΕΑΥΤΟΥ, μας παρηγορεί μετά από το μακρύ ταξίδι μας. Θέλαμε να προχωρήσουμε περαιτέρω, αλλά η κούραση από τις πάρα πολλές καινοφανείς εμπειρίες μας μείωναν τη συνείδησή μας.
Με την απλή σκέψη της κόπωσης, πέσαμε σε μια δίνη. Ήμασταν σε μια συχνότητα, και όχι σε ένα μέρος, αλλά η εμπειρία ήταν πολύ ισχυρή σαν να πέφτουμε από ένα φυσικό βράχο. Αυτό το συναίσθημα ήταν τόσο ανησυχητικό που αρχίσαμε να επιφέρουμε τον φόβο πίσω στη συνείδησή μας, η οποία αμέσως ενισχύθηκε από το ομαδικό μυαλό. Είχαμε αρχίσει να ξεφεύγουμε από κάθε έλεγχο, όταν ο Almon ήρθε για να μας σώσει.
Ξεκίνησε να τραγουδά ένα παλιό Πλειάδειο τραγούδι παρελάσεως από το παρελθόν μας. Ένας-ένας τον συνοδεύσαμε τραγουδώντας το τραγούδι. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω ότι το κάναμε μόνο στη συνείδηση, καθώς τα σώματά μας ήταν ακόμα στον πλανήτη. Ως εκ τούτου, τραγουδούσαμε με τις καρδιές και τα μυαλά μας και όχι τις φωνές μας. Η αίσθηση αυτού του γεμάτου νόημα τραγουδιού μας γέμισε με αγάπη και θάρρος, επιβραδύνοντας τη πτώση μας, η οποία έγινε μια εύκολη αίσθηση σα να επιπλέουμε προς τα κάτω.
Ένας-ένας πέσαμε στα φυσικά σώματα μας για να βρούμε τον Mytre Almon να στέκεται στο κέντρο της μικρής ομάδας μας. Όλοι σπεύσαμε να τον αγκαλιάσουμε την ίδια στιγμή και γελάσαμε καθώς πέφταμε ο ένας πάνω στον άλλο. Αγκάλιασε τότε ο ένας τον άλλο και δακρύσαμε λίγο από καθαρή χαρά. Ήμασταν πίσω στο ιερή γη μας. Αν μπορούσαμε να ανυψώσουμε τους εαυτούς μας στις υψηλότερες διαστάσεις, θα έπρεπε να ήμασταν σε θέση να ανυψώσουμε τον Ιώδη Ναό επάνω από την επιφάνεια της γης.
Τουλάχιστον, αυτό ήταν που πιστεύαμε εκείνη τη στιγμή.
(συνεχίζεται)
ΠΗΓΗ: http://www.suzanneliephd.blogspot.be/2013/03/mytres-parallel-reality-part-3.html
ΚΑΝΑΛΙ ΕΠΑΦΗΣ: Suzanne Lie
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αρίστανδρος Ανδρομέδειος
